Slaapapneu en positietherapie

In het geval van obstructieve slaapapneu (OSA) zijn het meestal de weefsels ter hoogte van het zachte gehemelte en de tong die de doorgang van lucht verhinderen.

Deze aandoening is een van de meest voorkomende oorzaken van snurken en slaapapneu.

Bij luchtwegobstructie kunnen beide verschijnselen optreden. Het samenbrengen van het vlees ter hoogte van de keel veroorzaakt een trilling waarvan het karakteristieke geluid resulteert in snurken, en door te sluiten ontstaat er een apneu tijdens de slaap.

Deze episodes van apneu worden 's nachts vele malen herhaald, met een duur van meer dan tien seconden. De gevolgen zijn tweeledig. Aan de ene kant treedt overdag grote vermoeidheid op, waardoor de normale uitoefening van dagelijkse activiteiten wordt belemmerd, en aan de andere kant kunnen er episodes van slaperigheid optreden. Deze slaperigheid is de bron van aanzienlijke risico's in het geval van optreden tijdens het besturen van een voertuig. Toegevoegd aan deze problemen is de frequente aanwezigheid van hoofdpijn.

Er moet ook rekening worden gehouden met pathologische risico's. Het gebrek aan oxygenatie veroorzaakt door deze apneus heeft negatieve effecten op het hart en de hersenen, en het risico op hart- en vaatziekten of beroerte wordt verhoogd.

Slaapapneu die beheersbaar is met positietherapie, is echter zelden de ernstigste vorm van apneu.

Op je rug liggen, een verzwarende factor

Bij het begrijpen van het mechanisme van luchtwegobstructie springt één ding eruit. De houding tijdens de slaap heeft direct invloed op het ontstaan ​​van slaapapneu.

Door op je rug te liggen, worden namelijk alle weefsels van het zachte gehemelte, de huig en de tong door de zwaartekracht naar beneden getrokken. Als de verzakking van het vlees, door het gebrek aan toon of de dikte, het ontstaan ​​van snurken en slaapapneu kan verklaren .

Dit is positioneel obstructief slaapapneusyndroom wanneer er een risicoverhoging van 50% is, en wanneer het stoppen van de ademhaling systematisch in de dorsale positie plaatsvindt, wordt dit exclusief positioneel slaapapneusyndroom genoemd.

De vraag die gesteld kan worden is of een verandering van houding de toestand van de patiënt kan verbeteren.

Het antwoord is ja. Maar deze verbetering is ook afhankelijk van bepaalde factoren.

Positietherapie voor slaapapneu

De behandeling bestaat uit het gedurende de nacht wisselen van houding. Het principe is het voorkomen van de dorsale positie die de bron van apneu is.

Het gehele bovengedeelte van het bed kan worden verhoogd zodat de luchtwegen vrij zijn, maar dit is niet altijd voldoende.

Soms is het nodig om de persoon die aan deze pathologie lijdt, te dwingen een andere positie in te nemen. Door de nacht liggend op je zij door te brengen, voorkom je deze luchtwegproblemen.

Om te voorkomen dat de dorsale houding wordt aangenomen, zijn er veel technieken mogelijk, en ze hebben allemaal tot doel het liggen op de rug ongemakkelijk te maken. Het aanbrengen van een trilapparaat op de nek of thorax, het detecteren van de doorgang op de rug, kan effectief zijn. Het is ook gemakkelijk om tennisballen op de achterkant van een T-shirt te plaatsen om omrollen te voorkomen. Er is ook speciale kleding te koop om dezelfde missie uit te voeren. Het is ook heel goed mogelijk om te slapen met een kleine rugzak die je eerder hebt gevuld met kleine kussentjes.

Laatste methode om de houding te corrigeren, gedragstherapie gericht op het toelaten van een zijslaaphouding, zonder gebruik te maken van kunstgrepen.

Deze technieken zijn effectief maar tonen al snel hun grenzen. Slapen in een slaapzak, therapie uitvoeren zonder zeker te zijn van het resultaat, niet meer vrij kunnen bewegen tijdens de slaap zijn allemaal redenen om een ​​andere oplossing te zoeken.