Circadiane ritmen: definitie en voorbeelden.

De resultaten van talrijke onderzoeken hebben een verband gelegd tussen circadiane ritmestoornissen en bepaalde ziekten zoals de ziekte van Alzheimer of bipolariteit.

Definitie van circadiane ritmen

Circadiane ritmes zijn de reeks biochemische, gedrags- en fysiologische cycli die zich gedurende een periode van 24 uur in ons lichaam voordoen.

Variaties in lichaamstemperatuur, bloedcirculatie, urineproductie, hormoonproductie, voedselritmes of zelfs het ritme van cognitieve functies worden gereguleerd door goed gedefinieerde cycli.

Maar het belangrijkste is dat deze interne klok de activiteitstoestand en de slaaptoestand reguleert. Bepaalde cellen in het netvlies vangen zonlicht op en stellen ons in staat afgestemd te zijn op de cyclus van de aarde: 's nachts slapen en overdag wakker zijn. Stoornissen ontstaan ​​wanneer uw interne klok niet meer overeenkomt met de cyclus van de zon.

Je organisme reageert dus op een perfecte logica in zijn ritmes die, als ze worden veranderd, fysieke gevolgen kunnen hebben. en psychologisch.

Wat is het verband tussen ons circadiane ritme en onze slaap?

Ons lichaam is geprogrammeerd om overdag te leven en 's nachts te slapen. De licht-donkercyclus verbindt onze omgeving met onze biologische klok. Ons interne ritme wordt dus voornamelijk door deze factor gereguleerd. Andere elementen kunnen in overweging worden genomen, zoals werkschema's of vrijetijdsbesteding.
Het is niet ongebruikelijk om slaapstoornissen waar te nemen die verband houden met verstoring van circadiane ritmes.

Fasevertraging en fasevoortgangssyndromen:

Le phase delay is een slaapstoornis die resulteert in laat inslapen en daardoor vertraagd wakker worden.

Omdat dit onverenigbaar is met het dagelijks leven, zullen mensen met dit syndroom toch vroeg moeten opstaan ​​om aan hun dagelijkse verplichtingen te voldoen. Dit veroorzaakt slaapgebrek, wat kan leiden tot concentratieproblemen, relatieproblemen en aandachtsstoornissen, wat kan leiden tot verkeersongevallen.
Deze aandoening is een van de meest voorkomende.

Omgekeerd kenmerkt fasevooruitgang mensen die abnormaal vroeg naar bed gaan. Omdat ze moeite hebben om tussen 18.00 uur en 21.00 uur op te blijven, worden ze heel vroeg in de ochtend wakker en voelen ze zich geweldig.

Hoewel weinig mensen er het slachtoffer van zijn, blijft het moeilijk, zo niet onmogelijk, om permanent in achterstand te leven.

Nacht werk

U moet weten dat werkuren 's nachts of op verschillende tijdstippen (bijvoorbeeld in de fabriek) uw slaapcyclus kunnen veranderen.

Omdat je biologische klok niet in de pas loopt met het ritme van de aarde, is je biologische klok op de een of andere manier "niet synchroon". De symptomen zijn in wezen dezelfde als in het geval van een fasevertraging.

Ze kunnen de kwaliteit van uw werk aantasten en uw veiligheid in gevaar brengen. Als je op vakantie gaat, kan jetlag ook circadiane ritmestoornissen veroorzaken. Er zijn oplossingen om met deze verschillende scenario's om te gaan.

Circadiane ritmestoornissen gerelateerd aan bipolariteit?

Er zijn veel studies uitgevoerd en gepubliceerd in het tijdschrift Biological Psychiatry om een ​​verband te leggen tussen de verandering van deze ritmes en het ontstaan ​​van een bipolaire stoornis.

somatostatine is een neurotransmitter die helpt bij het matigen van angst en depressie. Het is bewezen dat, als dit hormoon niet in voldoende hoeveelheid aanwezig was op het niveau van de amygdala, het de verschijning van bipolaire stoornissen zou kunnen bevorderen.

Aangenomen wordt dat deze afwezigheid van somatostatine te wijten is aan een disfunctie van circadiane ritmes.

Overmatige angst bij bipolaire mensen kan het gevolg zijn van een slechte regulatie van somatostatine tijdens de slaap.

De circadiane ritmes van hormonen

Veel fysiologische elementen zijn dagelijks onderhevig aan endogene variaties. Deze cycli hebben invloed op de aanmaak van hormonen in ons lichaam. Melatonine, het slaaphormoon, is overdag nauwelijks in ons lichaam aanwezig. Aan de andere kant, hoe dichter we bij de nacht komen, hoe meer het wordt uitgescheiden. Het is het hoogst tijdens de nacht, tussen 02.00 en 03.00 uur.

cortisol , vooral bekend om de regulering van het metabolisme, is bij het ontwaken in grote hoeveelheden aanwezig. Het stimuleert het lichaam en helpt het op gang te komen. Het groeihormoon, somatotropine, wordt aan het begin van de nacht aangemaakt, tijdens de diepe slow-wave slaapfase. Bij kinderen is het essentieel voor de ontwikkeling van spieren en botten. Het werkt in op het metabolisme van volwassenen door vet te helpen verbranden en bij te dragen aan de eiwitsynthese.

Endogene circadiane ritmes zijn daarom van het allergrootste belang voor onze fysieke en psychologische gezondheid.

Correlatie tussen circadiane ritmestoornissen en de ziekte van Alzheimer.

Mensen met de ziekte van Alzheimer hebben heel vaak een verstoring van het circadiaan ritme, en meer specifiek een verandering van de afwisseling van slaap/waakfasen. Hoe groter de cognitieve stoornissen van de patiënt, hoe groter de verstoringen van dit ritme zullen zijn.

De meest voorkomende symptomen zijn talloze nachtelijke ontwaken, die zelfs kunnen gaan tot slaapwandelen , en een slaperig gevoel gedurende de dag. Een recent gepubliceerde studie toonde aan dat deze circadiane onevenwichtigheden leiden tot de progressie van amyloïde plaques in de hersenen. Deze zijn direct gekoppeld aan de ziekte van Alzheimer.

Normaal gesproken dalen de amyloïdspiegels tijdens de slaap. Oudere studies hebben aangetoond dat deze niveaus stijgen wanneer het circadiane ritme wordt verstoord.

De aanwezigheid van amyloïde plaques in de hersenen is een van de oorzaken van de ziekte van Alzheimer.