Micro-ontwaken en slaapapneusyndroom

Micro-wake-up definitie

Een wake-up call is een plotselinge, korte onderbreking van de slaap. De slaper wordt een paar seconden wakker om op adem te komen en valt dan weer in slaap. Hetzelfde gebeurt soms een paar minuten later opnieuw. Het micro-ontwaken wordt geactiveerd door de hersenen. Het resulteert in spiercontractie en het openen van de luchtpijp waardoor de lucht weer kan passeren. Wanneer de frequentie van micro-ontwaken belangrijk is, spreken we van micro-fragmentatie van slaap. Hoe meer micro-ontwaken er zijn, hoe minder de slaap herstellend is, omdat deze micro-slaapjes de noodzakelijke diepe slaap voor herstel verhinderen. Deze meerdere slaaponderbrekingen leiden tot aanzienlijke vermoeidheid overdag, wat de persoon ertoe aanzet een arts te raadplegen.

De oorzaken van micro-ontwaken

Mensen die micro-ontwaken ervaren, zijn zich er niet van bewust dat ze 's nachts constant wakker worden. Het is omdat ze zich 's ochtends in een toestand van grote vermoeidheid bevinden dat ze besluiten er met de dokter over te praten. Bij afwezigheid van een speciale gebeurtenis of ziekte die stress, angst of slapeloosheid zou kunnen veroorzaken, kan de arts een polysomnografisch onderzoek bestellen om de reden voor vermoeidheid te achterhalen. Elektroden die op het hoofd en op verschillende plaatsen op het lichaam worden aangebracht, maken het mogelijk om de elektrische activiteit van de hersenen vast te leggen en verschillende signalen op te vangen, waaronder oogbewegingen en spierspanning.

Dit onderzoek onthult de aanwezigheid van bepaalde slaapgerelateerde afwijkingen zoals ademhalingsproblemen, verhoogde beenbewegingen of een abnormaal hartritme. Het maakt het ook mogelijk om te specificeren op welk slaapmoment de incidenten optreden en wat hun impact is op de verschillende slaapfasen.

Polysomnografie is essentieel om een ​​verband te leggen tussen micro-ontwaken, vermoeidheid overdag en een slaapstoornis.
Het syndroom van rusteloze benen veroorzaakt kleine sneetjes in de slaap, maar mensen die er last van hebben, kennen hun ziekte omdat ze overdag ook ongemak voelen in de onderste ledematen.
In het geval van slaapapneu voelt de persoon zich 's ochtends erg moe, ook al denken ze dat ze voldoende uren hebben geslapen. Ze herinnert zich niet de vele micro-ontwaken die nodig waren om op adem te komen.

Het mechanisme van micro-ontwaken als gevolg van slaapapneu

Aangezien slaapapneu altijd gepaard gaat met micro-ontwaken die nodig zijn om de persoon weer te laten ademen, is het belangrijk om bekend te zijn met dit syndroom en het mechanisme ervan te begrijpen. Dit geldt des te meer omdat ernstige slaapapneu uiteindelijk leidt tot ernstige gezondheidsproblemen die het sterfterisico verhogen.

Wat u moet weten over het slaapapneusyndroom

Slaapapneu is een ademhalingsstoornis die 's nachts optreedt. Het wordt gekenmerkt door een apneu, wat betekent dat de ademhaling stopt, of door een hypopneu, die bestaat uit een afname van de ademhalingsstroom. Deze aandoening is het gevolg van een totale of gedeeltelijke obstructie van de bovenste luchtwegen, bestaande uit de neus, mond, keelholte en strottenhoofd. Deze ziekte wordt ook wel slaapapneu-hypopneusyndroom (SAHOS) of obstructief slaapapneusyndroom (OSAS) genoemd. Een apneu kan tot 20 seconden duren, soms langer en zich tot 30 keer of meer per uur herhalen. Elke apneu veroorzaakt een microcut in de slaap.
In Frankrijk lijden 1,5 miljoen mensen aan dit syndroom, maar het cijfer zou veel hoger zijn als alle betrokkenen zouden worden gediagnosticeerd.

Symptomen die zouden moeten wijzen op slaapapneu

Zoals eerder gezegd, zijn mensen die lijden aan micro-ontwaken zich er niet van bewust, maar veel symptomen die gepaard gaan met deze aandoening zouden de aandacht moeten trekken:

1. zwaar snurken en onrustig slapen
2. verstikkingsgevoel en overmatig zweten 's nachts
3. frequente behoefte om 's nachts naar het toilet te gaan
4. vermoeidheid bij het ontwaken met hoofdpijn
5. slaperigheid gedurende de dag en verminderd geheugen
6. prikkelbaarheid
7. verminderd seksueel verlangen.

Oorzaken van slaapapneu

De meest voorkomende gevallen van slaapapneu zijn die als gevolg van obstructie van de bovenste luchtwegen. Deze obstructie bij volwassenen wordt vaak in verband gebracht met zwaarlijvigheid die verantwoordelijk is voor de vorming van vetweefsel en een obstakel vormt voor de doorgang van lucht. 60% van de volwassenen met overgewicht lijdt aan obstructieve slaapapneu.
Volumineuze amandelen, een te lang zacht gehemelte of een misvorming van de onderkaak kunnen ook verantwoordelijk zijn voor de verstopping van de keelholte.

Nachtelijke apneu, die altijd gepaard gaat met slaap-microcuts, kan ook van neurologische oorsprong zijn. Dit wordt centraal slaapapneusyndroom genoemd. ( ZAKKEN ). In dit geval is de apneu het gevolg van een afwijking van het centrale zenuwstelsel, waar de ademhaling wordt gecontroleerd.

Mensen die getroffen zijn door slaapapneu

Het risico op het ontwikkelen van slaapapneusyndroom neemt toe met de leeftijd, maar vóór de leeftijd van 60 jaar worden mannen vaker getroffen dan vrouwen. Boven deze leeftijd worden evenveel mannen als vrouwen getroffen.

Ongeacht de leeftijd verhogen overgewicht en verschillende stofwisselingsstoornissen die daarmee gepaard gaan het optreden van slaapapneu en micro-cuts.

Kinderen kunnen ook het slachtoffer worden van gedeeltelijke of volledige obstructie van de bovenste luchtwegen. Te vroeg geboren kinderen, astmapatiënten, mensen met allergische rhinitis of frequente KNO-infecties, evenals baby's met ernstige gastro-oesofageale reflux worden regelmatig getroffen door het slaapapneusyndroom. Het micro-ontwaken van baby's en jonge kinderen zorgt ervoor dat ze in een hypertone toestand terechtkomen, het tegenovergestelde van wat er bij volwassenen gebeurt. Van deze kinderen wordt gezegd dat ze moeilijk zijn als er een specifieke oorzaak is voor hun aandoening. Een medische zorg is essentieel.

De gevolgen van slaapapneu en micro-ontwaken

Het gevolg dat de persoon die aan slaapapneu lijdt het meest treft, is overmatige slaperigheid overdag. Deze vermoeidheid, als gevolg van slaap van slechte kwaliteit, beïnvloedt zijn leven en ook dat van de mensen om hem heen.

Wat de persoon niet waarneemt, zijn de gevolgen van het herhaalde gebrek aan zuurstof, genaamd hypoxie. Uiteindelijk leidt hypoxie tot ernstige problemen zoals een hartaanval, beroerte, hoge bloeddruk en soms een hartritmestoornis.

De verschillende behandelingen voor slaapapneu

De te volgen behandeling hangt af van de oorzaak of oorzaken van de ziekte. Wanneer deze anatomisch zijn, kan een chirurgische ingreep zoals het verwijderen van de amandelen het probleem verhelpen. In afwachting van de operatie kan de situatie worden verbeterd met een klein beademingsapparaat of een onderkaakverplaatsingsorthese.

Als de oorzaak niet anatomisch is, bestaat de behandeling uit het nemen van medicijnen die specifiek zijn voor de ziekte die verantwoordelijk is voor de apneu.