Dyssomnieën: definitie, typen en verklaringen

Voor kinderen verhoogt het krijgen van voldoende diepe slaap de groeihormonen en zorgt ervoor dat de spieren zich normaal kunnen ontwikkelen. Voor volwassenen helpt het het lichaam kracht te herstellen en tegelijkertijd de hersenen te verfrissen. Er zijn echter veel oorzaken die de slaap kunnen verstoren. Dyssomnie is een van de meest voorkomende slaapstoornissen.

Definitie van dyssomnie

Dyssomnie verwijst naar een slaapstoornis die wordt veroorzaakt door de kwantitatieve en kwalitatieve achteruitgang van de slaap. Elke dag heeft een volwassen persoon tussen de 7 en 8 uur slaap nodig. Als deze duur niet wordt gerespecteerd, zal er een verandering in de slaap optreden die ongemak in het dagelijks leven kan veroorzaken. Dyssomnie leidt tot verschillende ernstige gevolgen, zoals depressie, algemene vermoeidheid, risico op zwaarlijvigheid, verschillende infecties, verminderde efficiëntie van het immuunsysteem, verschillende ziekten, enz., die onze gezondheid en zelfs ons hele leven beïnvloeden. Dyssomnie komt voor in 3 verschillende vormen:

• slapeloosheid als gevolg van slaaptekort of -insufficiëntie,
• hypersomnie veroorzaakt door overmatige slaap,
• circadiane ritmestoornissen.

Dyssomnie: slaaptekorten

Over het algemeen wordt slapeloosheid veroorzaakt door een gebrek aan slaap. Dit is de meest voorkomende slaapstoornis bij volwassenen. Slapeloosheid kan de meeste mensen treffen. Het voorkomt dat een persoon goed slaapt. Het komt ofwel door de onmogelijkheid om op de gebruikelijke bedtijd in slaap te vallen, ofwel door het vaak wakker worden gedurende de nacht, ofwel door vroeg wakker worden in de ochtend. Gebrek aan slaap tijdens de nacht kan ook slapeloosheid veroorzaken.

Verschillende elementen worden erkend als factoren die bijdragen aan slaapgebrek of slapeloosheid. De meest voorkomende zijn stress, levensstijl, ziekte, angst, drugs, het nemen van bepaalde medicijnen, enz.

Dyssomnie door slaaptekorten is er in vele soorten, waaronder:

• slapeloosheid bij inslapen, ook bekend als slapeloosheid in de avond of niet gemakkelijk in slaap kunnen vallen;
• aanpassingsslapeloosheid die verband houdt met storende factoren zoals ziekte, lawaai, depressie, enz.;
• secundaire slapeloosheid veroorzaakt door geestesziekte, medicatie, drugsverslaving, bedwelming, enz.;
• paradoxale slapeloosheid die leidt tot een verminderde waakzaamheid overdag en die tot 1 maand kan duren;
• Idiopathische slapeloosheid die wordt veroorzaakt door verstoring van het slaap-waaksysteem. Dit is een zeldzaam geval dat zich vanaf de kindertijd kan voordoen.

Slapeloosheid kannadelige gevolgen hebben, zoals huidveroudering, huidbeschadiging, risico op ongevallen, concentratieverlies, geheugenverlies, hartaandoeningen, risico op diabetes, risico op kanker, etc. voor de betrokkenen.

Dyssomnieën: sluimerende excessen

Wanneer de slaap kwalitatief en kwantitatief is aangetast, wordt gezegd dat de persoon lijdt aan dyssomnie. Deze ziekte omvat alle aandoeningen die de slaap belemmeren. Slapeloosheid, veroorzaakt door slaapgebrek, evenals hypersomnia, ook wel "overmatige slaap" genoemd, behoren tot deze aandoeningen.

Hypersomnia verwijst naar de neurologische ziekte die het gevolg is van diepe slaap. Mensen met deze aandoening kunnen 's ochtends niet opstaan. Ze zijn overdag altijd moe zonder slaperig te zijn. Hypersomnie-stoornis is onderverdeeld in twee categorieën: idiopathische hypersomnie of primaire hypersomnie en terugkerende hypersomnie. Deze 2 soorten stoornissen hebben dezelfde factoren en symptomen, maar verschillen naargelang de duur waarin ze zich manifesteren.

Idiopathische hypersomnie is een term die een neurologische aandoening aanduidt die het gevolg is van permanente hypersomnolentie overdag. De betrokkene voelt zich nooit wakker. De ziekte manifesteert zich door voortijdige bedtijd en latere zonsopgangen. Wakker worden kan erg moeilijk zijn en kan gepaard gaan met verwarring, automatisch gedrag, langzaam denken, enz.

Wat betreft recidiverende hypersomnie, het is een zeldzaam geval van hypersomnische stoornis. Het wordt herkend door het bestaan ​​van episodes van verschillende duur, waarbij het individu veel langer slaapt dan normaal of normaal. Deze afleveringen kunnen een paar dagen of zelfs 2 weken duren.

Net als alle andere ziekten hebben overmatige slaap of hypersomnie schadelijke gevolgen voor onze gezondheid, namelijk: cardiovasculaire risico's, slaapstoornissen, risico's op overgewicht of obesitas, diabetes, hoofdpijn, hoofdpijn, enz.

Dyssomnieën: circadiane ritmestoornissen

Circadiane ritmestoornis is het gevolg van een verstoring van de biologische klok. Alle dagelijkse levende wezens hebben 's nachts een goede nachtrust nodig en zijn ontworpen om overdag actief te zijn. Personen die aan dit type aandoening lijden, voelen zich overdag erg moe. Circadiane ritmestoornis treedt op als gevolg van verschillende factoren, zoals nachtwerk, ziekte, medicijngebruik, jetlag, enz. De getroffen persoon zal grote moeite hebben om in slaap te vallen of wakker te worden op de tijden die hij wil. De problemen zijn er in verschillende soorten , zoals:

• fasevertragingssyndroom: dit is het meest voorkomende geval bij jongeren en adolescenten. Ze vallen vaak laat in slaap en staan ​​later op. Dit ritme is echter onverenigbaar met hun dagelijkse bezigheden.
• Advanced Phase Syndroom: deze aandoening treft vaak ouderen. Deze laatste zal 's nachts niet wakker kunnen blijven en voortijdig wakker worden.
• Jetlag: de storing wordt vaak opgemerkt tijdens het reizen. De problemen komen voort uit de verschuiving veroorzaakt door tijdzones.