Polysomnografie: definitie, indicatie en interpretatie van resultaten

Lees ook het artikel: "Slaapapneu - definitie, mechanisme en behandeling"

Polysomnografie: definitie en mechanisme

Het polysomnografische onderzoek bestaat uit het vastleggen van de fysiologische gegevens van de patiënt tijdens zijn slaap om de oorsprong van zijn aandoeningen te begrijpen en een passende behandeling te overwegen.

Polysomnografie: analyse van fysiologische gegevens

Polysomnografie heeft tot doel de slaap van de patiënt tijdens zijn verschillende cycli en fasen te bestuderen. De polysomnografische slaapregistratie verzamelt veel informatie terwijl de patiënt slaapt:

• Spierspanning wordt geregistreerd met behulp van een elektromyogram – elektroden worden ter hoogte van de benen of armen geplaatst .
• Polysomnografie met EEG – elektro-encefalogram – meet ook de hersenactiviteit, door middel van elektroden die op de hoofdhuid worden geplaatst.
• De hartslag , waargenomen door een elektrocardiogram , wordt uitgevoerd door elektroden in de buurt van het hart.
• Activiteit van het ademhalingssysteem: een neuscanule maakt het mogelijk om de luchtcirculatie ter hoogte van mond en neus te registreren . Buik- en borstgordels kunnen ook worden gebruikt om de bewegingen van de ademhaling vast te leggen.
• De activiteit van de ogen tijdens de slaap wordt waargenomen tijdens polysomnografie door elektro-oculografie, met behulp van elektroden die in de buurt van de ogen zijn geplaatst.
• Een nekmicrofoon kan ook worden gebruikt om decibels te meten bij snurken .

Tijdens de polysomnografie worden ook onwillekeurige bewegingen en eventuele vormen van somnambulisme opgemerkt.

Polysomnografie: zoom in op het verloop van het onderzoek

Als er thuispolysomnografie bestaat, wordt dit slaaponderzoek meestal poliklinisch uitgevoerd.

Opmerking : polysomnografie thuis kan worden voorgeschreven wanneer de gezondheidstoestand van de patiënt hem niet toelaat om te reizen.

Polysomnografische slaapregistratie vindt plaats in 3 stappen : p>

1. De patiënt gaat voor het donker naar het ziekenhuis.
2. Hij is uitgerust met elektroden en riemen die bedoeld zijn om fysiologische informatie te verzamelen die waarschijnlijk zijn slaapstoornissen kan diagnosticeren, en vervolgens in een gespecialiseerde kamer geplaatst die is uitgerust met een infraroodcamera om elke vorm van parasomnie vast te leggen . De patiënt draagt ​​meestal ook een neusmasker dat is aangesloten op een apparaat voor continue positieve luchtwegdruk.
3. De arts in een aangrenzende kamer observeert de door de computer geregistreerde gegevens. De informatie wordt ook geregistreerd.

Als de patiënt aan het einde van de nacht wakker wordt, verlaat hij het ziekenhuis. De ambulante polysomnografie duurt in totaal ongeveer 6 uur . Tussen het binnenkomen en het verlaten van het ziekenhuis zit ongeveer twaalf uur.

Polysomnografie en ademhalingspolygrafie, wat zijn de verschillen?

Gemaakt voor hetzelfde doel als polysomnografie, maakt ventilatoire polygrafie het ook mogelijk om fysiologische gegevens van de patiënt tijdens de slaap vast te leggen. Dit onderzoek is echter gemakkelijker uit te voeren dan een polysomnografische opname, voor zover het systematisch thuis wordt uitgevoerd. Opgelet, beademingspolygrafie is een minder volledige procedure , die kan leiden tot onvoldoende of vervalste resultaten.

Polysomnografie: indicatie voor ambulante polysomnografie.

Ambulante polysomnografie wordt voorgeschreven, vaak als ^tweede intentie, om de aard van de slaapstoornissen van de patiënt – voornamelijk slaapapneu – vast te stellen.

Polysomnografie stroomafwaarts van ademhalingspolygrafie

Wanneer de patiënt aan slaapstoornissen lijdt, kunnen hem 2 soorten medische onderzoeken worden voorgeschreven:

1. Nachtelijke ventilatoire polygrafie : thuis uitgevoerd, het maakt het mogelijk om ECG, ademhalingsfrequentie, snurkvolume, ademhalingsluchtstroom en bloedoxygenatie tijdens de slaap vast te leggen.
2. Ambulante polysomnografie : uitgevoerd in het ziekenhuis op poliklinische basis, dit onderzoek wordt voorgeschreven wanneer de resultaten van de nachtelijke ventilatoire polygrafie onvoldoende zijn om de juiste diagnose te stellen. De polysomnografie-opname kan ook gegevens over hersenen, spieren en oculair meten.

Hoewel meer beperkend voor de patiënt, vertegenwoordigt polysomnografie het meest volledige onderzoek bij de diagnose van slaapstoornissen.

Een test om slaapapneu te diagnosticeren

Hoofdzakelijk bedoeld om slaapapneu op te sporen, wordt polysomnografie voorgeschreven door de arts na een consult, wanneer de patiënt overdag de volgende symptomen vertoont:

• Intense en terugkerende slaperigheid, moeite met concentreren en slaperigheid tijdens het rijden.
• Hoofdpijn en zich moe voelen bij het ontwaken.
• Hoge bloeddruk.

Tijdens de nacht vertoont de patiënt de volgende symptomen :

• Ademhalingspauzes en nachtelijke micro-ontwaken.
• Luid snurken.
• Verstikking en schokkerige ademhaling.

Focus op slaapapneu:

Ook bekend als Obstructieve Slaapapneu Hypopnea – OSAS – de Slaapapneu manifesteert zich door frequente adempauzes die worden waargenomen tijdens de nachtelijke slaap. Dit syndroom is te wijten aan een obstructie van de luchtwegen vanuit de keelholte. Het gaat om slaap van slechte kwaliteit en verstoort zo het dagelijkse leven van de patiënt in grote mate.

Opmerking : slaapapneu wordt begunstigd door bepaalde risicofactoren, waarvan zwaarlijvigheid de belangrijkste is. p>

Polysomnografie: analyse van resultaten, terugbetaling van het onderzoek en andere slaaptesten

Polysomnografie: verwachte resultaten.

Door met name de ademhalings-, cerebrale, oculaire en spieractiviteit te meten, maakt polysomnografie het mogelijk om de apneu-hypopneu-index (AHI) te bepalen.

• De patiënt die niet aan slaapapneu lijdt, krijgt een AHI van minder dan 5 .
• Tussen 5 en 15 jaar heeft de patiënt lichte slaapapneu.
• Tussen 15 en 30 is slaapapneu matig.
• Boven de 30 wordt slaapapneu als ernstig gediagnosticeerd.

Polysomnografie: terugbetaling door de sociale zekerheid.

Uitgevoerd in het ziekenhuis, en de hele nacht een kamer en een dokter monopoliserend, brengt polysomnografische opname aanzienlijke kosten met zich mee. De prijs van polysomnografie is afhankelijk van de aard van de instelling – kliniek of ziekenhuis – en de stad waar het wordt uitgevoerd. Het is gemiddeld rond de € 1.500 . Op vertoon van een medisch voorschrift kan de patiënt toch een deel van de prijs terugbetaald krijgen : de sociale zekerheid dekt de kosten in verband met de polysomnografie .

Andere slaaptesten beschikbaar voor de patiënt:

Naast polysomnografie en ventilatoire polygrafie kunnen verschillende onderzoeken een type slaapapneu met een slaapstoornis aan het licht brengen:

• De test van het onderhoud van de waakzaamheid : dit onderzoek wordt overdag uitgevoerd en wordt uitgevoerd met behulp van elektroden die op de hoofdhuid van de patiënt worden geplaatst.
• Actimetrie : de patiënt draagt ​​gedurende lange tijd een actimeter. Dit apparaat registreert de bewegingen van het lichaam dag en nacht, om de slaaptijd en de tijd wakker te vergelijken.